Over vroeger en nu IV

En hij beseft dat vergankelijkheid
dra ook zijn part zal zijn,
want op het ritme van zijn vermoeide hart
kruipt het duister hem tegemoet.
afbeelding van Koolmees
Door Koolmees
17 jaar bij inzending
573 MP 2 5 5
Ingestuurd op 30 juli 2012
post-its achtergelaten @
bibliotheek Asse
2
4.999995

Reacties

afbeelding van Anoniem
Stuur een bericht naar andere memodichters met "@" (vb. @memodichter). Quote delen van het memogedicht tussen asterisks (vb. *je strofe* is mooi).
afbeelding van Treurwillig
Treurwillig
353 MP 0 3 5
5
Bij je eerste gedicht van je reeks maakte je de opmerking dat ze elk op zichzelf konden staan en dat is zeer zeker waar, maar ze vormen ook een heel mooi geheel. Ik weet niet hoe je het gedaan hebt, maar ik vind ze zowel apart als in één geheel zeer geslaagd! Doe zo verder zou ik zeggen.
afbeelding van Koolmees
Koolmees
573 MP 2 5 5
@Treurwillig: Wauw, bedankt voor je beoordeling! Wat fijn dat je mijn oude memogedichten hebt herontdekt (alweer vier jaar geleden; de tijd gaat snel). Ik herinner me dat ik Over vroeger en nu als een klassiek gedicht met vier strofen schreef naar aanleiding van een column met gelijknamige titel. Daar stond een sobere zwart-wit foto bij van twee verlaten stoelen op een strand en dat vond ik erg inspirerend. Wat was het verhaal achter de stoelen? Hoe kwamen ze daar en van wie waren ze? Daar heb ik een lekker vrolijke invulling aan gegeven. En plots had ik vier memogedichten.

Meer van Koolmees

Weergeven

Kiwi

pas toen ik je openbrak
zo groen en heerlijk puur
merkte ik tot mijn schrik
dat jij nog niet rijp was
jak, wat vreselijk zuur
1 0
4.5
Weergeven

(titelloos)

wanneer onze wegen
uiteen weken wisten
we reeds: ooit wacht
ons een weerzien
2 1
4.25
Weergeven

Over vroeger en nu I

Daar zit hij weer aan die kale tafel,
wachtend op troostende woorden
van haar lege stoel aan de overkant.
2 0
4.5