
(titelloos)
Ik wilde dat we even van
ogen konden ruilen zodat
jij jezelf kon zien als
ik jou zag, en ik mij
zoals jij me ziet
ogen konden ruilen zodat
jij jezelf kon zien als
ik jou zag, en ik mij
zoals jij me ziet
1
0
en hij
was er verdwaald
Best een zielig einde, maar je pakt het subtiel aan. Niet iets in de aard van: "En hij voelde zich net zoals die starre, houten wezens" of "En hij bedacht dat hij vanbinnen net zo leeg was" of wat dan ook. ;)
Dit getuigt van talent, Zomervogel! Ik kijk echt uit naar toekomstig werk van jou! :)
(PS. Gaaf dat memopoezie nu ook tumblr heeft)